Zasada I:
Pozwól mu mieć ten problem - jest jego, nie twój. Rodzic przeżywa często lęk, troskę, rozczarowanie, zakłopotanie, irytację, oburzenie, gniew. Okazując te uczucia, wysyła do dziecka komunikat: Nie mów mi o swoich problemach, ponieważ nie mogę ścierpieć myśli, że coś jest nie w porządku.

Zasada II:
Zasada odrębności. Aby kogoś wspierać w rozwiązaniu problemu, udzielający pomocy musi uszanować jego odrębność; dziecko, które jest bardziej samodzielne i silniejsze, lepiej zatroszczy się o siebie. Stosowanie tej zasady w życiu jest trudne, gdyż rodzice mają zazwyczaj pomysł na swoje potomstwo i modelują je tak, jak chcieliby, by postępowało.

Gdy dziecko dostaje złe oceny:

• Akceptuj stopnie dziecka - ocena nie świadczy o jego wartości.
• Słuchaj aktywnie - pomoże mu to określić problem i znaleźć rozwiązanie.
• Możesz wysyłać komunikaty typu Ja - poinformujesz o tym, co czujesz, o niepokoju wywołanym słabymi wynikami.
• Unikaj krytyki - dziecko negatywnie ocenione w szkole nie potrzebuje więcej negatywnych zwrotów, szczególnie od rodziców; nie podejmuj w takich sytuacjach rozmów o przyszłości, np. o studiach -frustracja może się pogłębić.
• Okaż dziecku pełną akceptację - powinno wiedzieć, że jest kochane bez względu na to, jakie osiąga wyniki w szkole.