- Małe rzeczy/gesty/słowa mają znaczenie
Dziecko prosi o ratunek w trudnej sytuacji, wysłuchaj je. Zaufanie i poczucie bezpieczeństwa buduje się cały czas. Codziennie przy obiedzie zapytaj, czy miało dobry dzień, przytul, gdy widzisz smutną minę. Zrób herbatę w ulubionym kubku.
- Zwracaj uwagę na to KIEDY rozmawiacie
Dobry moment: wracacie razem ze szkoły, podwozisz dziecko na zajęcia dodatkowe, jecie razem posiłek, powoli szykujecie się do snu. Każdy lubi usłyszeć: „Jak Ci minął dzień”?
- Proś i pytaj - nie rozkazuj
Zamiast „chodź tu”, „przynieś”, „ma być zrobione”; powiedz: „możesz teraz przyjść?”, „mógłbyś mi pomoc?”.
- Bądź konsekwentny
Dziecko potrzebuje “przewidywalnych rodziców”, którzy chronią i pilnują zasad.
- Naucz się komplementować i zwróć uwagę w jaki sposób sugerujesz, zachęcasz do zmiany
Nastolatek to dojrzewający człowiek, który poznaje siebie i otoczenie. By się rozwijać musi popełniać błędy. Pogratuluj, nawet jeśli tylko próbuje.
- Okazuj czułość i pozwól rozmawiać o emocjach
Gdy widzisz, że dziecko się zezłościło, jest smutne, czy szczęśliwe nazwij to co widzisz. Nie zaprzeczaj (np. to nic ważnego, jakie możesz mieć problemy, przestań płakać-to wstyd), zapytaj jak możesz pomóc w tej sytuacji.
Na podstawie ,,Jak rozmawiać z dorastającym dzieckiem?’’
K. Piaskowska, A. Goźlińska
